Przyszła pantera
w czarnym berecie,
siadła przy stole
i coś tam szepcze...
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Quriozale!
To niezależna grupa powstała z inicjatywy znajomych zafascynowanych pokracznymi etykietami produktów na polskim rynku, spędzających czas na czytaniu książek o ewolucji pasków w ubiorze, tworzących dadaistyczne rysunki i próbujących swoich sił w dziedzinach wizualnych.
To My!
To Nasze Wytwory!
Co możemy dla Ciebie zrobić?
To My!
To Nasze Wytwory!
Co możemy dla Ciebie zrobić?
O Nas
- Aga &
- Gdańsk / Pasłęk / Jelonki, Poland
- Aga - posiadając zdolności plastyczne zbłądziła "na starość" i poszła na studia humanistyczne (angielski / skandynawistyka). Szczęśliwie jednak ogarnęła się w porę i napisała pracę magisterską o "Marimekko" i tekstyliach Skandynawii. Jej specjalizacje to tekstylia, wzornictwo lat 50 i 70 oraz dadaistyczne rysunki.
Archiwum
-
▼
2010
(31)
-
▼
lipca
(16)
- Pantera
- Bezczynny ja
- Radio. ze specjalną dedykacją dla pewnej ciotki
- z cyklu: Wielcy Filozofowie. Nietzsche
- Bezprodukcja: protest przeciwko jałowości tzw. sag...
- miłość
- człowiek porośnięty trawą
- da mąki
- Monogem cz. I (SMS Agi do Andrzeja, 08.05.2008)
- Monogem cz. II (odpowiedź Andrzeja 08.05.2008)
- Monogem cz. III. (Odpowiedź Agi )
- Pieśń o Jonaszu
- Projekt centrum kultury 2
- Projekt centrum kultury
- Kompozycja
- Pawilon neogotycki
-
▼
lipca
(16)
Ten błyskotliwy utwór należy rozpatrywać na dwóch płaszczyznach, tj. symbolicznej i dosłownej. Aby zaś zrozumieć silną warstwę symboliczną "Pantery" należy dokonać wyraźnego podziału tej krótkiej formy na dwa odrębne znaczeniowo człony. Pierwszy z nich stanowią trzy pierwsze wersy, drugi zaś stanowi wers czwarty i zarazem ostatni. A czemu tak? Już śpieszę z wyjaśnieniami. Mamy zatem panterę, która przychodzi w czarnym berecie i siada przy stole. Pantera stanowi symbol dziczy. Dziczy nieokiełznanej, tajemniczej i dla człowieka z pozoru nieosiągalnej. Wystarczy bowiem wyobrazić sobie wygląd samej pantery i jej dzikiego, strasznego, a zarazem tajemniczego spojrzenia, aby zrozumieć i "przełożyć" panterę na język odczuć ludzkich. Nie mniej jednak autor wiersza przedstawia nam panterę w berecie , siedzącą przy stole, co należy rozumieć jako odwieczna chęć i dążność człowieka do oswojenia dziczy, którą symbolizuje pantera. Czarny beret ma zatem za zadanie pozbawić panterę elementu dziczy, a fakt, że siada ona przy stole, należy rozumieć jako chęć sztucznego nadania dzikiemu stworzeniu ogłady, wręcz ucywilizowania dziczy przez człowieka. I wszystko byłoby pięknie, jednak wspomniany przeze mnie drugi człon wiersza sprawę wyraźnie komplikuje. Komplikuje jednak z punktu widzenia człowieka, którego dążność do oswojenia dziczy okazuje się być niemożliwa do zrealizowania. Bo spójrzmy co robi pantera! Szepcze! Siedząc przy stole w czarnym berecie (czyli pozornie przyjmując przywary nadane jej sztucznie przez człowieka) pantera "coś tam szepcze". W tych trzech słowach w kapitalny sposób oddany został konflikt człowieka i dziczy. Szept symbolizuje tajemnicę, co dodatkowo uwydatnia sformułowanie "coś tam". Wyobraźmy sobie człowieka siedzącego przy tym samym stole, na przeciw pantery. To właśnie jego chciał ukazać nam autor wiersza, a nie samą panterę! Człowiek nie wie i nigdy nie dowie się, o czym szepcze pantera. I trzeba przyznać, że jest to sytuacja dramatyczna. Oznacza to bowiem, że wszelkie próby i starania człowieka, mające na celu okiełznanie dziczy okazują się daremne. Ani beret, ani stół nie jest tu w stanie pokonać szeptu, który definitywnie zamyka wszelkie szanse człowieka na ucywilizowanie dziczy. Jak wspomniałem jest to warstwa symboliczna. Natomiast warstwę dosłowną należy rozumieć po prostu jako surrealistyczną opowiastkę o panterze, która siada przy stole i coś sobie szepcze. Wobec takiego podejścia trudno jednak o sformułowanie jakichkolwiek fundamentalnych prawd i przesłania o życiu :)
OdpowiedzUsuń